1Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕΣ ΠΟΤΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΑΡΗ ΓΙΑΤΙ?

Ε.Ρ: Από πολύ μικρή ηλικία έφυγα για το εξωτερικό και γνώρισα ένα εντελώς διαφορετικό «μπασκετικό κόσμο» και ενώ είχα προτάσεις από ελληνικές ομάδες αρκετά καλοκαίρια, ομολογώ ότι δε σκέφτηκα να επιστρέψω.

2Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΘΗΚΕΣ?

Ε.Ρ: Πιστεύω ότι όλοι οι προπονητές που γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί τους με βοήθησαν, ο καθένας με τον τρόπο του. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον.

3Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΕΣ ΩΣ ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟ 2003 ΣΤΗΝ ΟΥΛΚΕΡ?

Ε.Ρ: Όταν αγωνίζεσαι για χρόνια στο εξωτερικό αποκτάς μια διαφορετική φιλοσοφία για το μπάσκετ. Ποτέ δε σκέφτηκα έτσι, για μένα ήταν απλά ένας σταθμός στην καριέρα μου. Μπορώ να πω ότι η ζωή στην Τουρκία έχει περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές με την ζωή στην Ελλάδα.

4Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΒΑ (76ers) ΤΙ ΚΡΑΤΑΣ? ΩΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΩΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
ΕΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ?

Ε.Ρ: Δε μπορώ να το περιγράψω όμως είναι ένα απίστευτο συναίσθημα, πιστεύω ότι για έναν μπασκετμπολίστα το ΝΒΑ είναι ο παράδεισος. Στην Αμερική αγαπάνε το show. Οι περισσότεροι που πάνε στα γήπεδα στο ΝΒΑ μη νομίζεις ότι είναι fans του μπάσκετ, απλά είναι entertainment, πάνε να περάσουν καλά. Να πιούνε τα ποτά τους, να χειροκροτήσουν, να φάνε και να δουν και show. Αυτή η φιλοσοφία κάνει μετατρέπει κάθε παιχνίδι σε γιορτή. Θα ήθελα να μείνω περισσότερα χρόνια αλλά δυστυχώς βρισκόμουνα σε μια ηλικία που δεν μπορούσα να κάνω υπομονή. Το λάθος μου είναι που άργησα να πάω.  

5Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΗΝ ACB ΤΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ?

Ε.Ρ: Για μένα, η ACB είναι το πιο ποιοτικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη.                            Βλέπεις ωραίο μπάσκετ και γεμάτα γήπεδα. Στην Ισπανία βλέπεις ότι μπορεί η Barcelona να πάει να παίξει στη Manresa και να χάσει, αυτό προσδίδει μεγάλο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα. Δεν πιστεύω ότι έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές από τότε που έπαιζα εγώ, απλά υπάρχει συνεχής πρόοδος και ανανέωση.

6Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΟΤΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΘΥΜΗΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ? ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ?

Ε.Ρ: Ήμουνα πολύ τυχερός σαν παιδί γιατί η οικογένεια μου με στήριζε όσο μπορούσε. Πίστεψα στον εαυτό μου και δούλεψα σκληρά για να πετύχω. Η συμβουλή μου είναι να κλείσουν τα αυτιά τους και να δουλέψουν σκληρά. Δεν υπάρχουν μυστικά, η σκληρή προπόνηση και η υγιεινή ζωή είναι τα συστατικά που θα τους εξασφαλίσουν καλύτερες προϋποθέσεις στην μελλοντική καριέρα τους.

7Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΠΑΣΚΕΤ "ΠΕΛΑΡΓΟΙ"

Ε.Ρ: Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν για να υποστηρίξουν την χώρα μας. Οι πελαργοί είναι μια πολύ υγιείς εικόνα των γηπέδων και ελπίζω η προσπάθεια τους να βρει ανταπόκριση. Η επιστροφή των οικογενειών στο γήπεδο είναι ένα μεγάλο στοίχημα για το ελληνικό μπάσκετ.

8Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ( ΣΧΟΛΙΣΑΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΜΑΣ ) ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ.

Ε.Ρ: Η εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια όπου και αν συμμετέχει μας κάνει υπερήφανους. Κανένας όμιλος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολος πόσο μάλλον όταν αντιμετωπίζεις την διοργανώτρια (Τουρκία), την Ρωσία και το φιλόδοξο Πουέρτο Ρίκο. Η εκτίμηση μου είναι ότι για ένα ακόμα καλοκαίρι θα δούμε την υπέρβαση από την εθνική και θα πανηγυρίσουμε όλοι μαζί!

9Η ΕΡΩΤΗΣΗ
ΜΕ ΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ Ο ΕΥΘΥΜΗΣ ΡΕΝΤΖΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ?

Ε.Ρ: Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο του μπάσκετ, δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου κάπου αλλού. Έτσι δημιούργησα με τον Φραγκίσκο( Αλβέρτη) και τον Δημήτρη (Παπανικολάου) την Triple Crown Basketball Academy. Βλέποντας το κενό που υπάρχει στα τμήματα υποδομής στην Ελλάδα, θέλαμε με τη δική μας εμπειρία και με το δικό μας τρόπο να προσφέρουμε σε αυτές τις ηλικίες. Μια ακαδημία που δεν έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα.! Έχουμε κερδίσει πολλά από το μπάσκετ και ήρθε η ώρα να δώσουμε κάτι πίσω. Και ο καλύτερος τρόπος είναι μέσω των παιδιών. Περνάμε καλά, μας αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνουμε και το να βλέπουμε τα παιδιά να βελτιώνονται στο δικό μας σχολείο με το δικό μας τρόπο είναι κάτι που μας ενθουσιάζει και τους τρεις. Προσωπικά, το να βλέπω τα παιδιά να γίνονται καλύτερα κάθε μέρα και το να φτιάχνεται αυτό το μπασκετικό community της "Triple Crown" είναι η τρέλα μου και το απολαμβάνω.

1ΟΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕΣ ΕΣΥ ?

Ε.Ρ: Κατ' αρχήν το ελληνικό δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω ως πρωτάθλημα. Πίστεψε με, ήταν πολύ καλύτερο το επίπεδο τότε. Τα χρόνια που έπαιζα εγώ στην Ελλάδα, δηλαδή το 1993-1997, το μπάσκετ ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Ταλέντα Έλληνες υπάρχουν. Ο Έλληνας το έχει το μπάσκετ στο πετσί του. Απλά, η εισροή των ξένων δημιούργησε προβλήματα αναφορικά με τα νέα παιδιά, τα τμήματα υποδομής δε δουλεύουν με σωστό τρόπο. Γενικά, υπάρχουν πολλά προβλήματα, μεταξύ άλλων και οικονομικά. Δεν έχουμε μπάσκετ αυτήν τη στιγμή. Δηλαδή εκτός από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, οι άλλες ομάδες κάνουν απλά φιλότιμες προσπάθειες. Ακούμε για παράδειγμα ότι οι παίκτες του Αμαρουσίου είναι απλήρωτοι. Χρήμα για να υπάρξει ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα υπάρχει στην αγορά. Οργάνωση και τρόποι εύρεσης αυτού του χρήματος δεν υπάρχουν. Περιμένεις να δεις 2 ματς το χρόνο και τα playoffs, αυτό είναι όλο. Ανταγωνισμός στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπάρχει. Το πρωτάθλημα γίνεται απλά για να γίνει.